Rabu, 25 Maret 2009

puisi kecil 2

dear evening

dear evening, suddenly i9 feel nothing. lost at my eyes' last blink. give me something. to make me believe that someone's listening. or i dissapear to time i think.


senja yang sama

senja yang sama awan yang sama taman yang sama bangku yang sama rasa yang sama dan mungkin sesal yang sama

aku hanya memegang kata yang kita kaitkan kita bersitkan tentang sebuah janji coba kita paksakan

tapi lagi-lagi menyerah sia-sia ketika bias lampu nyala menerang kota membuyar ingatan menyeret langkah menyusup malam semakin kelam menutup malam

kembali ke rumah bertemu sepi yang sama


morning view

morning view, a beautiful shade of blue. always being something new. opening my eyes that life so true


dina beus garut bandung

dina beus garut bandung, aya nu pundung. aya nu keur bararingung. nyoba sangkan rasa teh kabendung. satekah polah nyingkahan kakaduhung.

tpi, ukur bisa bebeja ka layung. nu salawasna ngapung. teu weleh hurung, teu weleh jadi saung

sanajan, can kungsi jadi pitulung

Tidak ada komentar: